8 часов назад
Pewnego dnia jednak nadeszła wiadomość: Izabella, matka Zsófii, poważnie zachorowała. Lajos również się zestarzał, jego głos, niegdyś tak donośny, brzmiał teraz zaledwie cichym szeptem. Zsófia nie widziała ich od wielu lat, ale los nigdy nie zapomina.
18 часов назад
To jej synek, Gabriel, trzymał ją za rękę i powiedział: „Mamo, czy nie powinniśmy odwiedzić babci i dziadka? Nawet jeśli zrobią nam krzywdę… wciąż są naszą rodziną”.
1 час назад
Serce Zsófii zamarło. Tyle razy próbowała zapomnieć o przeszłości, ale czyste spojrzenie syna skłoniło ją do refleksji. W następną niedzielę włożyła proste, czyste ubranie i razem wyruszyli do starego domu.
16 часов назад
Drzwi zaskrzypiały, gdy się otworzyły. Louis wyglądał na mniejszego, bardziej kruchego niż kiedykolwiek. Isabella leżała na kanapie, jej oczy, niegdyś przenikliwe zimnem, teraz były załamane. Na widok córki jej usta zaczęły drżeć.
13 часов назад
– „Ty… to ty?” wyszeptał słabo.
– Tak, mamo. To ja – odpowiedziała stanowczo Zsófia. Gabriel stał obok niej, wyprostowany.
14 часов назад
Spojrzenie Lajosa padło na chłopca. – „A on… kim on jest?”
– „Mój syn. Gabriel.”
13 часов назад
Chłopiec uśmiechnął się uprzejmie i skinął głową. „Dzień dobry, dziadku”.
Usta starca zaczęły drżeć, a w oczach pojawiły się łzy. „My… my cię przepędziliśmy. Myśleliśmy, że możemy cię wymazać. A teraz stoisz przed nami… silniejszy niż kiedykolwiek byliśmy”.
21 час назад
Izabella wyciągnęła drżącą dłoń do Zsófii. – Byłam okrutna. Teraz to widzę. Wybacz mi, Zsófio… wybacz nam.
6 часов назад
Jej serce toczyło wojnę z samym sobą. Ta noc wciąż przewijała się w jej myślach – krzyki, deszcz, przerażenie. Ale potem Gabriel delikatnie ścisnął jej dłoń.
4 часа назад
Zsófia wzięła głęboki oddech. – Nie wiem, czy kiedykolwiek zapomnę. Ale nie mogę już dłużej nosić w sobie nienawiści do mojego syna.
13 часов назад
W pokoju zapadła cisza. Ciężar minionych lat ciążył na wszystkich. Ale Zsófia nie była już drżącą dziewczynką, którą zepchnięto na deszcz. Była matką, ocalałą, kobietą, która stworzyła sobie godność, miłość i nowe życie.
15 часов назад
Gdy wieczorem wracała z Gabrielem do domu, niebo się przejaśniło. Gwiazdy świeciły jasno, jakby szepcząc, że burza w końcu minęła.
