Wreszcie Sila otwiera szafkę nocną. Na dnie, pod złożonym kocem, jej palce natrafiają na kilka małych ampułek i strzykawki. Bierze jedną do ręki, obraca ją w świetle lampki i widzi na etykiecie nazwę środka nasennego. Przez chwilę stoi w milczeniu, z szeroko otwartymi oczami, jakby nie dowierzała temu, co widzi.Potem jej twarz twardnieje. Usta zaciskają się w cienką linię, a w oczach pojawia się gniew i rozczarowanie. W jednej chwili wszystko staje się jasne — wszystkie wątpliwości, wszystkie nadzieje, że Bahar mogła się zmienić, rozpływają się w powietrzu.To nie jest już jej siostra. To ktoś inny. Ktoś, kto nie cofnie się przed niczym, by osiągnąć cel.

W salonie panuje napięta cisza. Cavidan i Bahar siedzą na kanapie, każda z nich z wyuczoną maską spokoju, choć w oczach obu widać nerwowość. W tym momencie do pomieszczenia wchodzi Kuzey, trzymając w dłoni teczkę z dokumentami.— Proszę bardzo, Bahar — mówi chłodno, podając jej papiery. — Umowa jest gotowa.Zanim dziewczyna zdąży sięgnąć po dokument, Cavidan przechwytuje go szybkim ruchem.— Jak ci śpieszno do rozwodu! — wyrzuca z siebie Bahar, niemal tupiąc z oburzenia.Cavidan szturcha ją delikatnie w ramię, dając dyskretnie do zrozumienia, żeby trzymała się planu.— Ale cóż… — Bahar prostuje się, wygładza włosy i mówi już spokojniej, z wymuszonym uśmiechem. — To na pewno najlepsze rozwiązanie dla nas obojga.— W takim razie przeczytaj i podpisz — mówi Kuzey rzeczowo.— Nie muszę nic czytać. Podpiszę. — Bahar sięga po długopis, lecz matka powstrzymuje jej ruch.— Czekaj! — Cavidan pochyla się nad dokumentem i wskazuje palcem jeden z paragrafów. — Co to ma być? Milion w gotówce i trzydzieści tysięcy odszkodowania?— Tak, dokładnie tyle — potwierdza Kuzey, zachowując zimną obojętność.— Żartujesz sobie? — Cavidan unosi głos. — Uważasz, że tylko na tyle zasługuje moja córka?Kuzey spogląda na nią z chłodnym spokojem. — O czym pani mówi? Bahar nie miała żadnych roszczeń finansowych. Wszystko omówiliśmy.

— To prawda, mamo — wtrąca Bahar, spuszczając wzrok.— Nonsens! — prycha Cavidan. — Co zrobisz z tym milionem, dziecko? Nawet domu za to nie kupisz!Kuzey odkłada teczkę na stolik. W jego głosie pojawia się chłodny, stonowany ton, jakby każde słowo ważył z precyzją chirurga.— Pani Cavidan, może nie zdajesz sobie sprawy, ale twoja córka pocałowała innego mężczyznę, będąc moją żoną. — Gdy to mówi, oczy Bahra wędrują ku podłodze. — A później nagrała całe zdarzenie i użyła tego nagrania do szantażu.— Kłamstwo! — Cavidan unosi się z miejsca. — To Levent ją pocałował, nie ona jego! Moja córka zawsze była wierna i oddana! Gdyby Levent nie uciekł, powiedziałby ci całą prawdę.— Byłoby dobrze, gdyby ją wyznał — odpowiada spokojnie Kuzey. — I dodał kilka innych szczegółów z życia Bahar. Ale obawiam się, że żaden z nich nie przemawiałby na jej korzyść. Gdyby ktoś inny był na moim miejscu, już dawno pozwałby ją do sądu i wygrał.Kuzey bierze dokument i kładzie go na stole przed Bahar.

— Dlatego wybór jest prosty. Albo podpiszesz tę umowę, albo spotkamy się w sądzie.W salonie zapada cisza, przerywana tylko cichym tykaniem zegara. Bahar stoi w miejscu, z długopisem w dłoni, a jej matka spogląda na nią z napięciem, jakby jednym spojrzeniem próbowała przekazać jej całą strategię przetrwania.

Powyższy tekst stanowi autorskie streszczenie i interpretację wydarzeń z serialuAşk ve Umut. Inspiracją do jego stworzenia był film Aşk ve Umut 249. Bölüm dostępny na oficjalnym kanale serialu w serwisie YouTube. W artykule zamieszczono również zrzuty ekranu pochodzące z tego odcinka, które zostały użyte wyłącznie w celach informacyjnych i ilustracyjnych. Wszystkie prawa do postaci, fabuły i materiału źródłowego należą do ich prawowitych właścicieli.